Şu günlerde muhtemelen Maureen D’Antonio’nun favori insanı olan Conerus Hell Greyn, pek mutlu hissetmemekteydi zira çok büyük bir günah işlemişti ve bu günah, kendisine diss atılan mardinli serserilerin öfkesinden daha büyük bir öfkeye sebebiyet verebilirdi. Bu günah öyle bir günahtı ki bırakın Allah’ın katını, Hinduların milyon tane tanrılarının asansörle bile erişmesi yüzlerce saat süren o katlarında bile kabul görmez bir günahtı. Yani isminde cehennem olan bu minik, yakışıklı oğlan, bırakın cenneti, cehenneme gitme şansını bile kaybetmişti. Hayatı alt üst olmuş oğlan,  elinde bir buket çiçekle yatakhanede endişeli düşünceli bir şekilde oturuyordu hastane kanadına gidip gitmemek konusunda karar veremezken. Bir D’Antonio’ya bulaşmıştı be, hayatının kötülük nirvanası gibi bir şeydi bu. Ancak ya bu olay, Greynler ve D’Antoniolar arasında bir kan davasına sebep olursa? Ya ortadaki kan çok ama çok yanlış anlaşılıp töre möre gibi olaylar nedeniyle Cony ile Milla evlenirse? Aman yarabbi, tövbeler olsun! Enseste girerdi bu çünkü Milla, Cony’nin bugüne bugün karşiydi yani. Kalbi bu çeşit korkuları yüzünden hızlı hızlı atarken saate baktı duvardaki – yatma vakti çoktan geçmişti, tıpkı o malum vakanın meydana geldiği günki gibi... ay dur, düşünmesene Cony! Milla kesin uyumuştu şimdiye dek yani Cony, kızla yüzleşmeden özür hediyesini bırakıp koşa koşa yatakhaneye geri dönebilirdi. Ancak Milla ile yüzleşmekten daha ne kadar kaçacaktı?

Elindeki buketin üzerinde şu yazıyordu:

“Güzeller güzeli arkadaşım Milla,

Yaşananlar için çok üzgünüm ama hepsi kazayla oldu, biliyorsun. Ayrıca gidip o portreyle adam gibi konuştum, sen ayağa kalkar kalkmaz senden özür dileyecek. Güzelliğinin kaynağının burnun olmadığını biliyoruz bu yüzden bence endişelenecek hiçbir şey yok. Hatta şifacıyla konuştum ben, dedi ki kesin eskisinden daha güzel olacak burnu. Bu yüzden belki de bana teşekkür etmelisin, hı? Şaka şaka, etmene gerek yok. Ödeşmiş oluruz. Neyse. Sana çiçek getirdim, çikolata da getirebilirdim ama kilo falan alırsın mazallah. Bu yüzden çiçeklerle idare et, yeşilliklerini de yemeye devam et ki çabucak iyileşesin. Ben senin ödevlerinin hepsini yapacağım, söz. Ama benim yazım biraz çirkindir bu yüzden profesörler ödevi yapanın ben olduğumu anlarlar mı bilemiyorum. Neyse onlara merdivenlerden düşünce yazısı da değişti deriz olur biter. Çok konuştum. Geçmiş olsun. Çok özür dilerim. Seni çok seviyorum kardeşim benim<3


ENNNNNNN SEVDİĞİN ARKADAŞIN CONERUS”

Bu güzel özür notlu buketi Camilla’nın yatağının kenarındaki masaya bıraktı. Conerus da yatağın kenarına oturmuştu sessizce. Kıza güzel güzel baktı ama hala çok korkuyordu. Hemen gitmeliydi ama gidemiyordu işte! Çünkü saçı alnına düşmüştü ve saçı alnına düşmemeliydi neden bilmiyoruz. Eliyle o saçı geriye ittiriyordu ki... Bir el onun kolunu tuttu- Milla’nın gözlerinin açılmasıyla Conerus’unkiler de faltaşı gibi açıldı. Kalbi küt küt atarken Maureen D’Antonio İtalya’daki malikanesindeki sigara dumanlı yatak odasında “hah, aptal Cony, benim oğlum olsan böyle bir hata yapmazdın” diyordu.