Colin Probin o sabah uyurken olgun ve yağuşuklu bir bey idi. Adı Colin, yaşı 29’du ve gözlerinin rengini bilmiyordu. Dillere destan Seksilin düğününün (bu düğünde olağanüstü sayıda garip insan biriktiği için olağanüstülük sorgulanabilir durumdaydı gerçi) üzerinden yalnızca bir hafta, balayının üstündense hiç gün geçmemişti, sabahın ikisinde evlerine dönmüşlerdi. Seksiş’in kara gün parasına düğünde topladıkları altınlar ve dört bin sterlinlik M-tv de eklenince, bir ev alacak parayı tamamlamışlardı doğal olarak.
Tatil dönüşü iki hafta aralıksız uyumayı planlamış olan Colin, sabahın köründe olduğundan emin olduğu bir saatte kapının çalışıyla uyandığına hiç memnun olmadı. Seksiş’in bedeninin kollarının arasından kaydığını hissettiğinde homurdandı. “Bir şey satmaya çalışan biriyse onu lanetle, olur mu?” dedi sevvvvgili kocişine.

Seksikta uyanalı yaklaşık bir buçuk saat olmuştu. Gece geç yattıkları için Colin mışıl mışıl uyuyordu elbette ama Seksikata öyle değildi. Kafasının içinde her güne kurulmuş bir alarm vardı ve bu alarm sabahın beşinde çalıyordu. Uyuyan güzel Colin’i izlerken erken uyanmış olmakla ilgili bir şikayeti yoktu. Kapı çalana kadar beline sarılmış sıska kolu okşuyordu. Zilin sesii duyunca Colin’İn tarafında duran saate baktı: 06.37. Seksikata hafif bir endişeyle yataktan kalktı ve uyanan Colin’e cevap olarak bir öpücük bıraktı. Eşofman altını giydi, tişörtünü koltuğun üstünden alıp odadan çıktı. Kapının deliğinden baktığında aklına gelen ilk şey Tama’nın yanlışlıkla dünyanın yarısını yok etmiş olmasıydı. Çünkü Cecil neden sabahın köründe kapılarında bitsindi ki? Hızla tişörtünü giydi, kapıyı açtı—
“Ah, dönmüş olmanıza sevindim. Size ulaşamayınca dönmekten vazgeçtiniz sanıp korkmuştum. Günaydın Tobias. Evlilik yaramış he. Keşke bana da yarasaydı. O kocakarı yüzünden kalan ömrümün de yarısını—”
“Günaydın Cecil. Dünya'nın yarısı yok olmadığına göre neden balayından döndüğümüz gecenin sabahı evimizdesin?” Cecil’ın ani girişiyle elindeki bavulu fark etmemişti Seksikata. Ama gördüğü an başından aşağı soğuk sular döküldü. “Colin! Salona gelebilir misin hemen!”

Colin’in aşağı inmesi için Seksikata’nın canhıraş çığlığını duymasına gerek yoktu. Kocası bavulu fark edip panik olurken Colin çoktan kara bir aura saçarak odalarından çıkmıştı bile.
“Cecil, siktir git burdan.” Colin lafı dolandırmamayı tercih ederken Cecil hiç istiflemeyerek odaları gezmeye başlamıştı.
“Efeeeendiiiim? Yaşlı kulaklarım seni duyamıyor. Salonu siz mi döşediniz? Her şeyin simetrik duruşunu beğendim.”
“Amca bas git yaa. Biz taşınalı daha bir gün olmamış. Onu geçtim, sabahın köründe misafirliğe mi gelinir? Dönsene evine.”
Cecil bu sırada salondaki en rahat koltuğa oturmuş, asasıyla bavulundan çoraplarını çıkartmaktaydı.
“Tobias, sen efendi bir çocuksun. Eşin olacak haysiyetsize evimde kira vermeden yıllarca oturduğunu hatırlatabilir misin? Ayrıca, size misafirliğe gelmediğimi de ekle. Kardeşin Harlow beni kendi evimden koymasaydı, şu an onunla ateşli bir sabahın ortası…-“

Seksikata asasını masanın üzerine bırakıp Cecil'ın tam karşısındaki koltuğa yerleşirken geyleri yakan bir örgütün peşinden koşmuşcasına yorgun hissediyordu. Cecil maruz kaldığı seskes büyüsünü hiç beklemiyordu anlaşılan çünkü Seksikata'ya bakarken sinirliydi. "Lütfen beni anla Cecil. Ablamla geçirdiğin ateşli sabahları dinlemek istemiyorum. Üstelik sabahın altı buçuğunda dinlemek isteyeceğim bir sesin de yok. ÜSTELİK BALAYI DÖNÜŞÜMDE EVİME BAVULLA GELİP ETRAFA EŞYALARINI SAÇMANA KATLANACAĞIMI SANDIYSAN ÇOK FENA YANILDIN. Bu yüzden rica ediyorum Harlow'la ilgili sıkıntılarını ve çoraplarını toplayıp daha uygun bir saatte tekrar gel. Çorapların olmadan." Sonra asasını aldı ve büyüyü kaldırdı. Ama keşke kaldırmasaydı.
"Ah, Tobias, az önce söylediğim efendi çocuk lafı seni cesaretlendirmiş olacak ama duyman gereken kısım orası değildi. Bu eve misafirliğe gelmediğimi söyledim değil mi? Misafirliğe gelmediğim için gidemem de. Harlow benden özür dileyip ayaklarıma kapanana kadar burada kalacağım. Benim odam hangisi olucak?"

Çoraplar Seksiş’in bardağını taşıran son damla olmuştu belli ki ve Cecil sesini kesmeye zorlanmıştı. Cecil’ın Seksiş’in öfkesi karşısındaki çaresiz halini gören Colin biraz yumuşamaya başlıyordu ve adamın gidecek başka yeri olmadığını anlayınca gerçekten de biraz suçlu hissetti. Birazcık.
“Şey… seni Harlow mu kovdu?”
“Yok, Obama kovdu. Başka kim kovabilir, benim güzel evladım?”
“Ne oldu ki?”
Cecil iç geçirerek çoraplarını ayaklarına geçirdi ve bavulunu kapattı.
“Harlow çocuk yapmak istemediğini söyledi. Ben de haliyle istiyorum, alt takımımın uzun yılları…” –Seksikata’dan öfkeli bir homurtu yükseldi- “…kalmadığını siz de tahmin edersiniz ve çocuğum da yok. Anca sen, Tama ve Estragon varsınız ama üçünüz de biraz özürlüsünüz. Neyse işte, ben de dedim ki benim spermlerim üst seviyede…-“
“Tamam, Cecil, anladık. Detaya gerek yok. Sanırım bir-iki gün için kalsan yaşamımızı sürdürebiliriz.”
Seksiş’e yavru köpek bakışları atıyordu.

Colin, Seksiş olaya karşı çıkmadığında çok rahatlamıştı. Buna karşın zavallı Seksikata acı çeker gibi göründüğünden Colin içinden ho yapıyordu. Seksiş kollarını beline doladığında, “Bunu telafi edicem.” diye fısıldadı kulağına. Tabii hiç utanmadan onları izleyen Cecil’ın eşliğinde bu hiç de yaoilerdeki gibi seksi bir sahne değildi. Bakınız Seksiş gibi bir ilahın (ki buradaki ilahlık kesinlikle god-mode karakter olmasından ileri gelmiyordu) yanında bile Cecil’ın varlığı büyük bir turn-offtu. Cecil’ın cockblock sorusunun ardından Seksiş’in kollarından sıyrılan Colin, Cecil’ı kolundan yakaladığı gibi çekiştirmeye başladı. “Eve bu sabah geldiğimiz için buzdolabı boş. Bize yiyecek bir şeyler almaya ne dersin Cecil? Süpermarket iki sokak ileride. Teşekkürleeer, bay baaaayyy.” Colin gülümseyerek Cecil’ı evden attı ve kapıyı yüzüne çarptı. Sonra da onu izleyen Seksiş’in bakışlarını karşıladı.
“Gerçekten özür dilerim ama kira ödemeden evinde oturduğum konusunda haklıydı.”

Seksikata her an her duruma uygun plan yapabilecek kapasitede biri olduğu için Cecil evden atılır atılmaz Colin'in yanına gidip "Bu kadar erken telafi edeceğini düşünmemiştim." dedi heyecanla. Sonra Colin'i kapıyla kendi vücudu arasında sıkıştırdı. Burdan sonrası tüm yaoilerdeki kusursuz sahnelerden biri gibiydi işte. Cecil dönene kadar ayaküstü bi' posta atmışlardı. Seksikata dudaklarını Colin'inkilerden ayırmayı reddederken kapı çaldı ve Cecil Gershblock zile bastığı yetmezmiş gibi kapıyı yumrukladı.
"Sizi duyuyorum rezil herifler. Zavallı ve çaresiz beni markete yollayıp sevişecek kadar saygısız olduğunuzu düşünmemiştim. Aslında düşünmüştüm. Ama açtım. Hadi bana yemek yapın. AÇIN KAPIYI BE!"
Seksikata dağınık saçlarını düzeltme gereki bile duymadan yüzünde kocaman bir gülümsemeyle kapıyı açtı. "Günaydın, Cecil."

Colin de bu kadar erken telafi edeceğini düşünmemişti. Belli ki Cecil da düşünmemişti ki bas bas bağırarak kapıyı çalıyordu. Neyse ki Seksiş’in keyfinin yerine geldiğini düşünen Colin (tıpkı kendisininki gibi yani kıps), Cecil’ın onları duyduğu gerçeğini kendine sonra büyüyle unutturmaya karar vererek Cecil’ın elindeki poşetleri kaptı ve mutfağa yöneldi. Marquesa Galaksi Oteli’nde geçirdikleri harika balayının devamının böyle olacağını bilse, kendini ve Seksiş’i otel odasına çivilemesi gerekse bile oteli terk etmezdi. Colin biraz mutsuzdu.
Yumurtaları çırpması için çatalı büyülediğinde Seksiş de yanına gelmişti.
“Ona misafir odasını gösterdim.”
“Teşekkür ederim. İkisini acilen barıştırmamız lazım. Ne yapsak?”

"Harlow'un bizim müdahalemizle fikir değiştireceğini sanmıyorum. Basit bir yemek verelim ve bir köşeye çekilip şaraplarımızı yudumlarken birbirlerini yemelerini izleyelim. Sonunda da sorun her neyse çözerler ve mutlu yuvalarına dönerler." Seksikata, sorunun sadece çocuk olduğunu sanmıyordu. Harlow da en az Cecil kadar çekilmez biriydi. Emindi ki bu büyük darbenin (balayı dönüşü evine gelmek suretiyle kendisine yapılan darbeden bahsediyorum) nedenleri çok daha fazlaydı. Yumurta kasesini Colin'in elinden alırken nedenleri tahmin etme fikrini reddetmişti. "Fazla uyuyamadın, yorgunsundur. Otur sen." Colin kendini bar sandalyelerinden birine bıraktığında Seksiş yumurtayı tavaya döktü ve ekmekleri tost makinesine koydu. Büyücü olmasına rağmen o kadar uzun süre muggle gibi davranması gerekmişti ki yemek yaparken asasını kullanabileceğini unutuyordu. "Ne düşünüyorsun? Yemek ve şarap konusunda."

Colin kahvaltıyla uğraşmaktan onu kurtaran kurtarıcısını kalp gözlerle izlerken bir an için konuyu unuttu. Seksiş nasıl olup da kendisi gibi pasaklı ve Sakura’nın deyimiyle vasıfsız birine aşıque olmuştu, bunca yıldan sonra bile bazen sorguluyordu ama iyi ki olmuştu yani. Yoksa hayat çok zor olacaktı. Sabahları sarılacak kimsesi olmayacaktı ve yumurtayı da kendisi yapmak zorunda kalacaktı. Bu dehşet verici düşünceler eşliğinde dehşete düşüyordu ki Seksiş’in sesiyle dikkati dağıldı.
“Hee? Heee. Onları ayırmaya değil de bir araya getirmeye çalıştığına emin misin? Yani ayırmak istiyorsan seni anlarım, hatta bence öyle yapalım. Harlow, şey, ee, güzel biri kendine doğru dürüst birini bulabilir. Ne dersin?”

Seksikata güldü. "Açıkcası sonucun ne olacağı umrumda bile değil." Gerçekten de öyleydi. Ayrılsalar da barışsalar da Cecil gidecekti. Üstelik neden başka bir ilişkinin problemlerini çözmek onlara kalmıştı ki? Bu iş başından beri saçmaydı. "Çok istersen yemekte Cecil hakkında birkaç güzel söz mırıldanırım. Mesela çoraplarını nasıl her yere saçtığını anlatırım." Son cümleyi söylerken yüzü ciddileşti. Neyse ki Harlow Seksikata, kardeşi gibi titiz değildi. Tost makinesindeki ekmekler yukarı fırlayınca Seksiş dönüp onları aldı ve bu sefer yağı sürmek için bir bıçağı büyüledi. Sonra tezgahta Colin'e doğru eğilip biraz kısık sesle, "Üzgünüm Colin, ama ablam ve Cecil'ın ilişkisine fazla müdahale etmek istemiyorum. Harlow'un ne kadar ürkütücü olabileceğini biliyorsun." dedi. Kahvaltıyla uğraşmaya dönecekken Colin'in yüzündeki çaresizliği gördü ve direndi, direndi, diren--
"Pes ediyorum, yemekten daha iyi bir fikrin varsa ne olursa olsun kabul edeceğim."

“Yemekle sorunum yok.” dedi Colin. Bu sırada yaklaşan ayak sesleri duymaya başladığı için sesini iyice kısarak “Ben sadece Cecil’ın enişten olmasından rahatsız olup olmadığını sorguluyordum. Düşün bir de çocukları olursa Harlow ona yalnız bakamaz...”
Cecil aniden içeri girince ikisi de hiç konuşmuyorlarmış imajı yaratmak için doğal bir pozisyon aldılar. Colin büyük bir merakla tezgahın üstündeki ıspatulayı incelerken Seksiş de kızgın bir yüz ifadesiyle tost ekmeklerine bakıyordu.
“Beni evinize kabulünüze teşekkür etmek için size bir armağan bıraktım. Gelin, kendi gözlerinizle görün.”
Colin’in içi bu konuda hiç rahat değildi. Cecil önde, Seksiş ve Colin arkasında misafir odasına gittiler.
“İşte, evinizin en güzel köşesine bir portre…” kendi portresiydi “…astım. Beğendiniz mi?”
Seksikata’dan bir çığlık yükseliyordu.

Tobias Seksikata bu yaşına kadar çok acılar çekmişti. Hatta bazen öyle acılar çekmişti ki iki damla gözyaşı bile akıtmıştı seksi gözleri. Ama hiçbir zaman kontrolünü yitirmemişti. Misafir odasının tam karşı duvarına asılmış portreye bakarken ensesinin yandığını hissediyordu. Yüzü kıpkırmızı olmuştu. Sinirden çatallaşmış bir sesle, "Bu yamuk." dedi. Cecil bu esnada portreyi asmak için çok güçlü bir büyülü yapıştırıcı kullanmasıyla övünüyordu. "Colin, bu portre yamuk." Seksikata odanın ortasına yürüdüğünde yamuk portrenin duvarın tam ortasında olmadığını fark etti ve Cecil'ı ondan uzaklaştırmakta olan Colin'e dönüp "Colin, duvarın herhangi bir yerine yamuk bir çerçeve asılmış." dedi. Sesi o kadar korkunçtu ki Seksikata kendinde olsa kendi sesinden korkardı. Sinirden titreyen ellerini sıkıp güvenli bir mesafede duran Cecil'a baktı. "Bu akşam yemeğe Harlow'u davet edeceğiz. Ve seni eve alması için ayaklarına kapanıp ondan özür dilersen iyi edersin."

Colin Cecil’ın mutlu (?) evliliğini baltalamayı planlarken adeta bir criminal mastermind gibi hissediyordu. Ama zavallı Colin ne yapsındı? Bu evlilik daha kendi balayı dönüşünde bile onlara sorun oluşturmaya başlamıştı ve Colin buna katlanmak zorunda değildi. Aslında biraz zorundaydı ama Cecil da kendi yaşına başına bir bakıp ona göre eş seçseydi canım. Bu karmaşık düşünceler içerisindeyken Cecil’ın sürprizinin ne olacağını hiç umursamıyordu Probin oğlu. Fakat yamuk portre ve Seksiş’in çığlığı birleşince doğal olarak umursamaya başlamıştı. Seksiş ona bas bas bağırırken Cecil’ın gittikçe daha çok sinirlediği görülebiliyordu. “Sizin kadar nankör…-“
“Ulaaaan, bi susun. Cecil evimizde bize sormadan değişiklikler yapmaktan vazgeç. Tobias sen de sakinleş, söz çıkarıcam onu ordan.” Colin tabloya tiksinç bakışlar attı. “Hadi bakiyim. Herkes kahvaltıya.”